Aktor i reżyser teatralny oraz filmowy, pedagog. W 1968 roku ukończył Państwową Wyższą Szkołę Teatralną w Warszawie, po czym został zaangażowany do stołecznego Teatru Ateneum, w którym pracował do 1980 roku. Jego pierwsza wybitna rola filmowa to Maks Baum w „Ziemi obiecanej” Andrzeja Wajdy. Zagrał również w takich filmach jak: „Na srebrnym globie” Andrzeja Żuławskiego, „Granica” Jana Rybkowskiego oraz „Człowiek z żelaza”, „Bez znieczulenia” i „Dyrygent” A. Wajdy. Za udział w tym ostatnim otrzymał w 1980 roku nagrodę „Srebrnego Niedźwiedzia” na Festiwalu Filmowym w Berlinie.

W 1980 roku wyjechał do Paryża, by zagrać w „Onych” Witkacego w reżyserii A. Wajdy. Kiedy Peter Brook zobaczył go w „Mistrzu i Małgorzacie” Michaiła Bułhakowa w paryskim Theatre de la Ville, zaangażował go do „Mahabharaty”, teatralnego widowiska, którego premiera odbyła się w 1985 roku, sfilmowanego kilka lat później, granego na całym świecie przez cztery lata. W 1993 roku Seweryn, jako trzeci cudzoziemiec w historii, otrzymał angaż do Comédie Française, jednego z najbardziej prestiżowych zespołów teatralnych na świecie. Na narodowej scenie Francji zadebiutował tytułową rolą w „Don Juanie” Molièra. Następnie zagrał tytułową rolę w „Mieszczanienie szlachcicem”, wcielił się w rolę Gajewa w „Wiśniowym sadzie”, prezydenta von Waltera w „Intrydze i miłości” Friedricha von Schillera, Henryka w „Ślubie” Witolda Gombrowicza, Shylocka w „Kupcu weneckim” Williama Shakespeare’a oraz de Guiche’a w „Cyrano de Bergerac” Edmonda Rostanda.

W kinie francuskim najważniejszymi osiągnięciami Seweryna są: Steiner w „Amoku”, za którą to rolę otrzymał nagrodę na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Kairze, Hebrard w nagrodzonych Oscarem „Indochinach” oraz rola przywódcy Wielkiej Rewolucji Francuskiej, Robespierre’a, w „Rewolucji francuskiej” Richarda T. Heffrona i Roberta Enrico.

W polskim kinie zagrał między innymi Jeremiego Wiśniowieckiego w „Ogniem i mieczem” Jerzego Hoffmana, Sędziego w „Panu Tadeuszu” i Rejenta Milczka w „Zemście” A. Wajdy. Za rolę Stefana Wyszyńskiego w filmie Teresy Kotlarczyk „Prymas. Trzy lata z tysiąca” otrzymał Złotą Kaczkę przyznawaną przez miesięcznik „Film” oraz nagrodę Telewizji Polskiej na XXV Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni. W 2006 roku miał premierę film „Kto nigdy nie żył…”, który był reżyserskim debiutem Andrzeja Seweryna. W 2010 roku wystąpił w głośnym filmie „Różyczka” w reżyserii Jana Kidawy-Błońskiego. Za rolę Adama Warczewskiego vel Janusza Wajnera otrzymał nagrodę na międzynarodowym festiwalu filmowym w Santo Domingo. W 2016 roku, za rolę Zdzisława Beksińskiego w „Ostatniej rodzinie” Jana P. Matuszyńskiego, otrzymał nagrody na Festiwalach w Locarno i Gdyni oraz Orła 2017 za Najlepszą Główną Rolę Męską.

Od 1 stycznia 2011 roku jest Dyrektorem Naczelnym Teatru Polskiego w Warszawie, gdzie gra i reżyseruje. W 2013 roku, z okazji 100-lecia istnienia Teatru Polskiego w Warszawie, wyreżyserował spektakl „Irydion” Zygmunta Krasińskiego. Jego najbardziej uznane role, w jakie wcielił się na deskach tego teatru, to tytułowa rola w spektaklu „Król Lear” Williama Shakespeare’a (reż. J. Lassalle), rola Arnolfa w „Szkole Żon” Moliera (reż. J. Lassalle), a także role Krappa i Hamma w spektaklach „Ostatnia taśma Krappa” oraz „Końcówka” Samuela Becketta w reż. Antoniego Libery.
Odznaczony Orderem Sztuk Pięknych i Nauk Humanistycznych, Legią Honorową Republiki Francuskiej, złotym medalem „Gloria Artis – Zasłużony Kulturze” Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.

Fot. Szymon Szcześniak