Historyk literatury i kultury polskiej, profesor w Instytucie Kultury Polskiej Uniwersytetu Warszawskiego (IKP UW), dyrektor Ośrodka Kultury Polskiej na Sorbonne Université (2016–2019), dyrektor IKP UW (2012–2016). Zajmuje się historią nowoczesnej literatury i kultury polskiej XX wieku (ze szczególnym uwzględnieniem okresu wojennego i diarystyki) oraz antropologią słowa w kulturze (przede wszystkim praktykami pisma i druku). Autor książek: „Wizje kultury pokolenia wojennego”(2000), „Pismo, książka, lektura. Rozmowy: Le Goff, Chartier, Hébrard, Fabre, Lejeune”(2009), „Między zapisem a literaturą. Dziennik polskiego pisarza w XX wieku (Żeromski, Nałkowska, Dąbrowska, Gombrowicz, Herling-Grudziński)”(2011). Od 2021 roku kieruje projektem badawczym „Życie pisane na konkurs. Praktyki pamiętnikarskie w Polsce 1918–1939 (analiza – recepcja – znaczenie)” realizowanym przez Narodowe Centrum Nauki oraz Centrum Promocji i Rozwoju Inicjatyw Obywatelskich OPUS.

Fot. Zofia Rodak